نوشته شده در تاریخ چهارشنبه 30 مهر 1393 توسط عـبــد عـا صـی
رابطه-ی دوستی وَ چای ...
جهت مراجعه به مرجع متن، یا عنوان اصلی، به پیوند فوق اشاره کنید
بسم الله الرحمن الرحیم
این
نوشته سروش صحت هم قشنگه:
دوستی با بعضی آدم ها مثل نوشیدن چای کیسه-ای-ست ، هول هولکی و دم دستی.
برای رفع تکلیف ... اما خستگی‌ات را رفع نمی‌کند. دل آدم را باز نمی‌کند. خاطره
نمی‌شود.
دوستی با بعضی آدمها
مثل
خوردن چای خارجی است
، پر
از رنگ و بو ... این دوستی‌ها جان می دهد برای خاطره-های دمِ دستی ... این چای
خارجی را می‌ریزی در فنجان ، می‌نشینی با شکلات فندقی می‌خوری و فکر می‌کنی
خوشحال‌ترین آدم روی زمینی ؛ فقط نمی‌دانی چرا باقی چای که مانده در فنجان بعد
از یکی دو ساعت می‌شود رنگ قیر... سیاه ...
دوستی با بعضی آدمها مثل نوشیدن چای سرگل لاهیجان است. باید نرم دم بکشد. باید
انتظارش را بکشی. باید برای عطر و رنگش منتظر بمانی. باید صبر کنی. آرام
باشی و مقدماتش را فراهم کنی. باید آن را بریزی در یک استکان کوچک کمر
باریک. خوب نگاهش کنی. عطر ملایمش را احساس کنی و آهسته، جرعه جرعه بنوشی‌اش و
زندگی کنی ...
زندگی تان پر از دوستان ناب,,,
تهیه وُ تدوین : عـبـــد عـا صـی
گر در طلب لقمه نانی ، نانی /
گر در طلب گوهر كانی ، كانی /
این نكته رمز اگر بدانی ، دانی /
هر چیز كه اندر پی آنی ، آنی ...
مـــولانـــا
===============
امام خمینی:
همه باید نظر خودشان را بدهند /
و هیچ کدام هم برایشان حتی جایز نیست که یک چیزی را بفهمند و نگویند. /
باید وقتی می فهمند، اظهار کنند. /
این موافق هر که باشد ، باشد ، مخالف هرکه هم باشد ، باشد. /
( صحیفه امام،ج13،ص102)